Eerste verzen

[p. 44]

Teer-rozige avond....

Teer-rozige avond

Droomezingt buiten

En mijmerkijkt

Door goudene ruiten.

Om 't vredig huis

Luwt stilte-devotie,

Wijl 't zacht geruisch

Der verlangens-emotie

Van Grieg's muziek

‘Tot de Lente’ steigert

Wier zachte blik

Al nog weifelt, en weigert

Warm over ons

Droeve hoofd te schijnen...

Een breed akkoord

En de klanken deinen

Droomende weg

Naar het wazig buiten, -

Wijl de illusie, de goudene,

Sterft van de ruiten.