Eerste verzen

[p. 45]

Buiten.

‘Dichter und Bauer’.

De landman loopt, met groot gezwaai

Van armen en van zeisen,

Zijn veld af door de zonnelaai,
Om 't koren uit den bodem taai

Met kunst en kracht omhoog te hijschen.

En zingend gaat een dichter zacht

Er langs bij 't avondvallen;

En morgen eer de zon nog lacht,
Ligt veld aan veld vol bonte pracht

Van bloemen, honderdduizendtallen.