Eerste verzen

[p. 24]

Schoone oogen.

Een lief gelaat en lichtende oogen,

Een lach, een woordje half verstaan; -

En zie mijn hart weer opengaan!

Aan 's levens bogen, lichtende oogen,

Zag 'k u als morgensterren aan.

Mijn ziel is juichend opgevlogen

Bij 't luwen van de lentelucht

Opjubelend in steile vlucht

Naar 't licht dier hooge sterrenoogen,

Naar liefde, waar mijn ziel om zucht.

Weer opgetogen - weer bedrogen!...

Ik ben in zangen uitgegaan:

Ik zag den nacht voor d' ochtend aan....

O lief gelaat, o lichtende oogen,

Was alles, alles dan een waan? -