Doen alsof
Lieve Rolf, dank je wel voor het lieve briefje dat ik vanochtend kreeg. Of ik morgen met je uit wil? Wat een vraag! Je weet best hoe ik het vind om je weer te zien. Eigenlijk duurt morgen me nog te lang, maar... Nee, ik ben daar gek. Die rotjongen, twee maanden is hij in Parijs geweest, maar schrijven, ho maar. Nu doet hij ineens weer dolverliefd. Het is zeker niets geworden met die blonde meid waar Suus hem mee zag lopen. Maar intussen ben ik twee maanden lang voor niets naar de brievenbus gegaan. Dat moet ik zeker maar nemen, hij denkt misschien dat ik op hem wacht. Nu dat zou hem dan eens lekker tegen kunnen vallen. Rolf, het spijt me voor je, maar in de afgelopen maanden is er wel wat veranderd. Ik ben tot de ontdekking gekomen, dat ik niet houd van oppervlakkige, ingebeelde egoïsten, zeker als ze niet veel meer dan een goed karakter hebben om mee voor de dag te komen. Want zelfs jij zult je toch geen illusies gemaakt hebben over hoe mooi en intelligent je wel bent. Ik heb 't nu weliswaar erg druk maar misschien kan ik volgende week wel een avond voor je vrijmaken als...
Nee, dan komt hij natuurlijk nooit meer terug. Zo ijdel is hij wel. Trouwens, ik ben nu ook wel hard tegen hem. Misschien heeft hij die twee maanden wel erg naar mij verlangd, misschien heeft hij zelfs een cadeautje voor mij gekocht en dan zo'n brief te krijgen... En Suus is zo'n roddel, dat blonde meisje had misschien alleen gevraagd of hij haar de weg wilde wijzen, een Zweedse die de stad niet kent, of zo'n meisje dat zich vastklampt aan jongens die daar helemaal geen zin in hebben. En Rolf is altijd zo beleefd...
Beste Rolf, ik moet zeggen, je brief kwam wel erg laat. In de afgelopen maanden heb ik minstens zes keer aan je geschreven en toen je maar niet antwoordde, dacht ik natuurlijk dat je genoeg van me had. Eerlijk gezegd heb je me daarmee nogal ongelukkig gemaakt, maar nu je schrijft