| |
| |
[pagina ****3v]
[p. ****3v] | |
Op Willem den Derden, Koning van Groot Britanje, Vrankryk en Yrlandt, Beschermer des Geloofs, enz. In Heldendicht beschreven door den Heere
Lukas Rotgans.
- Famam qui terminat astris.
RYs nu vry hooger, dan uw Domkerk met haar tooren,
O Uitrecht! op den lof van uwen ingebooren,
Uw Zoon, Apolloos Zoon, die door zyn Neêrduitsch dicht
Uw Stadt en Statenhof onendig heeft verplicht.
Hoe bleef haar aandagt vaak als opgetogen hangen
Aan zyn beroemde Lier- zyn Zege- en Herders-zangen!
't Zy hy de dapperbeit geleidt in 't oorlogsvelt,
Of op het lantvermaak zyn zachte snaaren stelt,
Of helpt de Ryksvorstin bedrukt naar 't graf' geleien,
Een halve weerelt met haar volken aan het schreien,
Niet uitgelaaten wilt als 't ongestuimig ryk
Van zo veel dichters, maar zich zelven steets gelyk;
| |
[pagina ****4r]
[p. ****4r] | |
Zoo vloeiende als de gladgekemde Vechterstroomen
Daar in hun kristallyn zich spiegelen de boomen.
Men ziet dan endlyk noch zyn uitgewrochte werk
De drieste onwetenheid en booze nyd te sterk.
Nu zweeft de Stichtsche Zwaan, best aan zyn wiek te kennen,
Veel hooger dan voorheen op zyn vergulde pennen:
Hy zuivert, daar hy met zyn vlerken klapt, de lucht;
En naakt de zon zelf als een arent in zyn vlucht.
De wakkre dichter is ter goeder uur geboren,
Die zynen toon, op u gestelt, alom laat hooren
O Groote WILLEM! die alle eeuwen door, uw naam
Verspreidde, en stof' verschafte aan d'onverzaadbre Faam.
Zyn edle zang zal uw bedryf en leven melden,
U eeren als 't juweel van oude en nieuwe helden.
't Zy hy in eene beemt van deugden weiden gaat,
Of uwe strydtbre kruin met lauren overlaadt.
Zyn zangheldin volgt zelfs in Yrlant uw banieren,
Terwyl uw vyant vlucht langs 't velt van zyn papieren,
Van schrik benepen: daar in 't heeste van dien gloet
De
Boyne
zelf zich ziet bepurpert met uw bloet;
En gy in 't open velt den tegenstrever dagvaart,
Die ziddrend wegdruipt op het zwaaien van uw slagzwaart.
Gy koost dan deeze stof zoo waardig voor uw dicht,
O
Rotgans
! om uw licht t'ontsteken aan dat licht,
En vielt met lust aan 't werk, om 's Konings krygsbedryven
Door uwe Fenixveer in louter gout te schryven;
Den Helt naar 't leven, ruim zoo duurzaam als in prent,
Net af te schilderen op eeuwig perkement.
Dit hooftwerk tart den nydt en 't roesten van de jaaren.
Al wat uw geest en vlyt van langer handt kon gaaren,
Uw keurig out en nieu, een onwaardeerbre schat,
Ontdekt zich ylinks in het opslaan van uw bladt.
Een ander oordeel vry, dit raakt kunstkenners nader.
Hier vloeit een bron, hier springt een onuitputbare ader.
| |
[pagina ****4v]
[p. ****4v] | |
'k Verneem het puikstuk hier van Neêrlants Poëzy.
Een ander lyme aan een veel hondert regels vry;
Als was'er zelf een prys op Helikon te winnen
Ten koste van den naam der Helden en Heldinnen,
Gelyk hier af, helaas! getuigen kan de tydt;
Uw werk blyft duurzaam werk en d'eeuwigheit gewydt.
't Is waar, veel waagt gy, die in zee u durft begeven,
In zulk een zee, daar gy zoo groot een Konings leven
Als een Arion op uw zuivre snaren speelt,
Op welke klank de vis zich roert, de vogel queelt;
Maar, kon men ergens den bequamen dichter vinden,
Gy waart alleen het die 't u zelf most onderwinden.
Wy zien hierop, hoe fel een Scyll' van afgunst bernt,
Eerlang uw harp om hoog ophangen in 't gesternt;
Terwyl uw glori by den Naneef wort voldongen,
Die d' Agrippynsche Zwaan zoo groots hebt nagezongen,
Dat elk by zulk een stof ook roemt de taal en styl.
Zoo leeft
ENEAS
door de puikschacht van
VIRGYL.
Joannes Brand
.
|
|