1687. 29. September.
147. SOo ick naer het ontfanghen vande heylige Communie innighlijck badt voor een persoone die my instantelijck versocht hadt, dat ick voor haer sou bidden, sagh ick die persoone soetelijck rustende in haeren Beminden, seer glorieus van aensicht, om-schenen als met eene Goddelijcke claerheydt, soo my docht gelijck de Saligen inden hemel. Ende soo ick vreesden oft het sou connen bedrogh wesen, wierdt my die persoon noch eens inwendigh op de selve manier verthoont: waer door ick beweeght wierdt om dit aen te teeckenen tot vermeerderinge vande glorie Godts.
148. Soo ick noch badt voor een ander persoon, thoonden den Beminden hem heel vremt tot die persoon, en ick verstont dat het was om twee kranckheden daer die persoon dickwils quam in te vallen: soo badt ick instantelijck den Beminden dat hy die persoon geliefde kennisse te geven van haer selven, ende gratie om haere cranckheden te overwinnen, ende ick gaf haer selve te kennen, de welcke om haer onghetrouwigheydt seer bitterlijck weenden, ende soo ick s'avons weer voor die persoon badt; soo scheen den Beminden my te thoonen dat die traenen hem seer aengenaem waeren, ende ick cost liberlijcker voor die persoon bidden.
Auteursrechtvrij