Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1687. 11. September.

144. NAer dat ick de heylige Communie ontfangen had, scheen ick in mijn inwendigh te sien Jesus Christus naer sijn Menscheydt, met sijn heylige vyf Wonden, als den alderschoonsten vande kinderen der menschen, maer dit gesicht was een weynigh duysterlijck: ende ick scheen te hooren een stemme in mijn inwendigh, die tot my seyde: ick ben uwen Bruydegom, waer door ick inwendigh seer verniet wierdt, aenmerkende mijne snootheydt, my kennende als een arm wormken, ende in teghendeel de grootheydt vande Majesteydt Godts.

145. Ick hadde oock als een vaste sekerheydt

[p. 157]

vande waerheydt, dat den hemelschen Vaeder, met sijn eeuwigh Woort, hunne wooninghe in mijne siele hadden ghenomen. Ende sedert den achsten deser, wesende den Feest-dagh vande Gheboorte vande heylige Moeder Godts, had ick gheduerigh eenen liberen toe-ganck in mijn inwendigh tot den hemelschen Vaeder, als een onnoosel kindeken tot sijnen natuerelijcken Vaeder, het welck in my veroorsaeckten eenen geduerighen inwendigen vrede, die my alle pynen met liefde dede omhelsen, vande welcke ick dien tijdt wat over-vallen was.