Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1687. 7. Augusti.

134. SOo ick de heylige Communie ontfangen hadde, scheen ick wederom op een ghewaerwordelijcke manier in mijn herte te sien de heylighe Dryvuldigheydt: ende ick versocht aen den hemelschen Vaeder, dat sou moghen te niet ghedaen worden, al dat aen de Goddelijcke ooghen in my

[p. 151]

was mishaeghende: ende versocht aen den Sone Godts, dat hy toch aen den hemelschen Vaeder sou gelieven te voldoen; ende ick scheen te sien dat den Sone Godts aen den hemelsche Vaeder presenteerden een Cruys, tot voldoeninghe van mijn onghetrouwigheydt, ende voelde in my dat alles te niet gedaen was, door de verdiensten Christi, ende bleef seer gevredt, ende gherust: ende soo daer naer den noen ghesproken wierdt vande penitentie, kreegh ick eenige onrust, oft ick door te veel penitentie te doen in mijn jonckheydt, my selve eenige onghesontheydt veroorsaeckt hadde, soo keerden ick my inwendigh met een rouwigh herte en soete traenen tot mijnen Beminden, ende verstont dat alles te niet gedaen was.