Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1686. 8. December.

95. OP den Feest-dagh vande Onbevleckte Ontfanckenisse vande altijdt onbevleckte Maeghet Maria: naer dat ick de heylige Communie had ontfanghen, versocht ick den Beminden dat de trouw tusschen sijne Majesteyt ende mijne siele soude moghen vernieuwt worden, door de verdiensten vande Onbevleckte Ontfanckenisse van sijn lieve Moeder, het welck ick soo vast geloove, al oft een point waer van het Rooms Catholijck Gheloof: den Beminden scheen my dit versoeck toe te staen, het welck gheschieden inden grondt vande siele, seer innigh sonder verbeldinge, maer gevoelde als een getuyghen vande waerheydt inwendigh.

96. My wierdt oock inwendigh geleert, hoe ick voort-aen moest leven af-gescheyden van allen affectien en verbeldingen der creatueren, woonende in het centerken van mijnen niet, sonder eenigh

[p. 130]

verkiesen uytwendigh oft inwendigh, soo veel niet als een woordt te spreken, oft te swygen, het welck ick al geeren aen mijnen Beminden toe-stont, hem laetende de bestieringhe van alles: och oft ick sijne Majesteyt hier in mocht ghetrouw blyven totter doodt toe, waer toe ick ootmoedelijck versoecke sijne gratie, door de verdiensten van de Onbevleckte Ontfanckenisse van sijne, ende mijne lieve Moeder. Soo ick den Beminden badt voor eenighe affairen die my gerecommandeert waeren, verstont ick inwendigh dat den Heere daer voor sou sorghen, ende alles voor my sou voldoen.