1686. In Januarij.
58. S'Avonts hadde ick eenige twyffelinge aengaende het point vande Onbevleckte Ontfanckenisse van Maria, ende s'morgens wacker wordende, soo verthoonden aen my de heylighe Moeder Godts Maria, heel schoon ende minnelijcks ende verciert met eenen crans van Sonnen, die schenen de schoonheydt vande naturelijcke Sonne te boven te gaen. Ende soo de Onbevleckte Maeghet verdwenen was, behiel ick het ghesicht van eene Sonne voor eenighen tijdt, waer door ick my inwendigh soo versterckt gevoelde, dat ick wel sou gestorven hebben voor dit point, dat de heylighe Moeder Godts noyt bevleckt en is gheweest met d'erfsonde.