Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1685. 25. December.

55. OP den Kers-dagh, soo ick eenighen tijdt wacker hadde geleghen inden morghen-stont, ghevoelden ick my inwendigh seer ontsteken met een suyvere liefde tot het Mensch gheworden Woort: ick scheen op eenen subiet in mijn inwendigh te sien het Kindeken Jesus naeckt, maer bedeckt met licht en claerheydt, soo schoon, dat my dunckt onmogelijck te zijn sulckx met lichaemelijcke ooghen te konnen aenschouwen. Het Kindeken en sagh ick maer duysterlijck, dit gesicht bleef my by ontrent den tijdt van eenen Miserere, ende verdween daer naer allenskens.

56. Als ick inde Kerck my had begeven tot het ghebedt, verstont ick inwendiogh d'oorsaeck dat ick het Kindeken Jesus niet claer en had konnen sien, om dat ick te voren my te seer gekeert hadde tot het licht, dat hem te voren in verscheyde occasien in mijn siele verthoont hadde, dat ick het maer en mocht ontfanghen lijdender-wijse, maer dat ick my

[p. 108]

niet en mocht keeren tot het licht, maer my inwendigh houwen in het bloot wesen Godts.

57. Soo ick naer de heylighe Communie wederom meynden te offeren aen den hemelsche Vaeder, sijnen Beminden Sone met allen sijn verdiensten, tot meerder suyveringh van mijne siele, scheen my inwendigh gheseyt te worden, blyft stillekens inwendigh in my; ick sal my selven voor u offeren aen den hemelsche Vaeder; waer door ick alles ont-viel, en hiel my inwendigh in het bloot wesen Godts, ende bleef heel gevreet.