De verfranschte landmeisjes
(1841)–Emmanuel Rosseels–
Auteursrechtvrij
[pagina 48]
| |
Vyftiende tooneel.DE VORIGEN, PIETER WORST, BAES MIK.
pieter.Ga naar voetnoot(*)
Lieve Heer, wie is hier zoo verheugd! - maer wat zie ik! Lyntje die by heur vader terug is.
hans.
Welnu, baes, ik zie dat wy gelukkiger dan gy in onze opzoeking geweest zyn.
baes mak,
(tot Hans.)
Wat droes! is Kaetje ook...
pieter.
Met eenen franschman opgestoken.
baes mik,
(by zich zelven.)
De ellendige!
baes mak.
Myn hemel.
lyntje.
Neen, de snoodheid der franschen heeft Kaetje zoo als my belet eene onbezonnenheid aentevangen - zy is hier.
allen.
Hier?
pieter,
(ter zyde.)
Ach! ik herleef. | |
[pagina 49]
| |
lyntje,
(tot baes Mik,)
Ja, zy is daer ('t huis aenwyzende) waer ik haer reeds voor uwe voeten dacht.
baes mik.
Dat zy vertrekke - ik wil van haer niets meer weten.
pieter.
Nu, nu baes, wees toch niet onbarmhartig, vergeven kost u immers geen centiem - wie weet waervoor het goed is.
baes mak.
Ja, ja, confrater, dit moet gy doen. Ik vergaf aen Lyntje ook - 't moge haer tot les dienen.
lyntje.
Ho! vergeef haer - zy zal tot de rede terug keeren, hare liefde voor de franschen zal in haet veranderen; zoo als by my.
pieter.
Zy zou anders nog wel eene grootere gekheid kunnen begaen - Toe, baes, wees eens een man -ik zal haer gaen halen, he?
baes mak.
Gy doet wel, confrater, uwe edelmoedigheid zal haer te meer heure dwaesheid doen beweenen. |
|