De verfranschte landmeisjes
(1841)–Emmanuel Rosseels–
Auteursrechtvrij
[pagina 45]
| |
God! wat zie ik - Lyntje - he! spoedig, baes, spoedig! ze is gevonden! - Ach wat geluk! - ik herleef.
lyntje.
Goede hemel, myn vader hier - die welligt ter myner nasporing was!
baes mak,
(toeloopende.)
Myn kind, hier - zy is dan niet verdronken? waer is zy, dat ik haer - (van toon veranderende)
maer neen, ik wil haer niet zien, dat zy zich uit myn oogen verwydere.
baes mak.
Ja, nu durft gy om vergiffenis smeeken, nu gy u verlaten vindt - waerom verzeldt gy uwen franschman niet; gy zyt nu immers vry?
lyntje,
(smeekend.)
ô Vader, verwyt my niets - ik leed reeds te veel - vergiffenis, vader; vergeef uw kind eenen enkelen misstap.
hans,
(tot baes Mak.)
Baes, ik zou het maer doen, daer zyn immers toch geene beenen aen gebroken.
baes mak.
Nu ziet gy, onnoozele! wat er van komt, naer geenen | |
[pagina 46]
| |
goeden raed te luisteren, ik had het u nog wel mogen waerschouwen dat gy zoudt komen bidden en smeeken om mogen terug te keeren - maer nu is het te laet - 't is nu myn beurt van doof voor uwe woorden te zyn.
lyntje,
(weenend.)
O myn God, myn God!
hans,
(tot baes Mak.)
Baes, gy zult de schuld zyn dat zy haer ditmael vast zal gaen verdrinken.
baes mak,
(ter zyde.)
By den drommel ik vergat dit reeds,
(luid.)
Welaen, op een enkele voorwaerde kunt gy by my nog genade vinden.
lyntje.
Spreek slechts, vader, ik onderwerp my aen uwen wil.
baes mak.
Gy zult Hans voor uwen man nemen.
hans.
Wat belieft u, baes?
lyntje.
Maer, vader -
hans.
Hemel - zy aerzelt!
baes mak,
(dreigend.)
Weigert gy? -
lyntje.
Neen, neen, vader, mits het niets anders zyn kan - ja - | |
[pagina 47]
| |
baes mak.
Ha!
hans.
Maer heur franschman.
baes mak.
Er zy geen woord meer over.
hans.Ga naar voetnoot(*)
Zyt gy dan wel te vrede, Lyntje lief?
lyntje.
Deze handdruk getuige er u van.
hans,
(ter zyde.)
Indien ik niet vreesde dat zy zich nog zou verdrinken, ik zou zoo gewillig heure hand niet aennemen, ik zou my eerst wat laten pramen.
baes mak,
(tot Lyntje.)
Kom hier, omhels my - ik vergeef u.
hans,
(ter zyde.)
Nu, nu, 't is my waerlyk toch een steen van 't hart. Zangwyze No. 13.
Te Samen:
o Wat geluk!
Gedenken wy 't voorheen niet meer;
Een vader } vond ik eindlyk wêer;
Myn dochter } vond ik eindlyk wêer;
Myn liefste } vond ik eindlyk wêer;
Na zoo veel druk.
|