De verfranschte landmeisjes
(1841)–Emmanuel Rosseels–
Auteursrechtvrij
[pagina 50]
| |
Zestiende Tooneel.DE VORIGEN, KAETJE.
lyntje,
(toegeloopen komende.)
o Myn God, myn God! - Hans, kom eens spoedig - help een handje.
allen.
Wat is er, wat is er?
lyntje.
Kaetje ligt als levenloos. (Hans loopt hen helpen.)
baes mik en baes mak.
Spoedig, spoedig!
baes mik.
Brengt haer buiten - de lucht zal haer goed doen. (Men brengt Kaetje buiten en zet haer op 't zodenbankje neer. Lyntje ondersteunt haer en de anderen omringen haer)
pieter.Ga naar voetnoot(*)
Zy bekomt.
lyntje.
Zy opent de oogen.
kaetje.
(Zy ziet verwilderd in het ronde en staerl de omstaenders met verwondering aen.)
God - waer ben ik.
lyntje.
By ons, uwe vrienden. | |
[pagina 51]
| |
kaetje.
Hemel! - heb ik gedroomd! (haer Oom ontwarende.) Wat zie ik, myn Oom! ho, laet my vlugten.
pieter,
(tot Baes Mik.)
Wel, spreek dan, baes.
baes mik,
(langzaem.)
Kaetje, gy hebt my grootelyks misdaen -
pieter,
(tot Baes Mik.)
Maer begint nu in Gods name niet te preken, baes; breekt maer kort af - gy ziet wel dat het meisje er noch niet tegen kan.
baes mik,
(voortgaende.)
Maer ik wil u alles vergeven.
pieter,
(tot Baes Mik.)
Zie zoo! -
baes mik,
(tot Pieter,)
Wel zwyg dan, en laet my begaen. (tot Kaetje.) Ik wil u alles vergeven, zoo gy my iets beloven wilt.
pieter,
(ter zyde.)
Die baes Mik is toch een aerdig man!
baes mik.
Zoo gy my beloven wilt op uwen franschman nimmer te denken.
kaetje.
Ach! hy heeft my wel vergeten, die trouwelooze! | |
[pagina 52]
| |
pieter,
(tot Baes Mik.)
Zeg eens, baes, herinner u dat ik haer beminde
baes mik,
(tot Kaetje.)
Stemt gy hier in toe.
lyntje.
Willig maer spoedig in, Kaetje.
kaetje.
Dit beloof ik u.
baes mik.
En aenveerdt gy Pieter Worst voor uw man.
pieter.
Ach, zeg ja, Kaetje. Ik zal u beminnen niet als de franschen, beter nog; ik zal u lief hebben zoo als myne waerde, schoone, engelsche haentjes.
baes mik.
Zoo gy hier in toestemt, vergeef ik a alles wat gy my misdreven hebt, en schenk ik u daer by een knappe bruidschat. Welnu?
lyntje.
Neem aen, Kaetje, neem aen, gy zult gelukkiger zyn dan met een franschman.
kaetje.
Waerom zulks zoo spoedig, Oom?
baes mik.
Ik heb er myne rede voor.
pieter,
(ter zyde.)
Hemel! zou zy my niet willen. | |
[pagina 53]
| |
kaetje.
Welaen, dan stem ik toe.
baes mik.
Gy stemt toe?
pieter.
Hoera, hoera! (van blydschap springt hy het tooneel rond en komt weder tot Kaetje die zich opgeregt heeft en biedt haer zyne hand,) Kom hier myn allerliefste myn allerbeste, myn allerbeminnenswaerdigste Kaetje, kom hier geef my uwe hand! (tot Baes Mik) heb dank, baes Mik, voor uwe genegenheid, geen grooter geluk kunt gy my toebrengen.
Algemeen Koor.Ga naar voetnoot(*)
Onze droefheid neme keer,
Kom, verblyden wy ons allen;
Nu geen traen of smarte meer,
Vry moog' nu ons vreugde schallen.
Beurt-zang.
baes mak.
Leeft steeds gelukkig, myne kindren,
Blyft immer aen uw' liefde trouw;
Geen rampspoed zal uw heil vermindren,
Geen franschman brenge u nog in rouw.
hans knop.
Dit ras zou ik van kant wel maken,
'K ben van geen klein gerucht vervaerd;
Ik zal myn vrouw altyd bewaken:
Gelyk een vrek zyn schat bewaert.
| |
[pagina 54]
| |
baes mik.
Mogt God hier nu myne bede aenhooren,
Hy nam het fransche juk ons af:
Dit volk schynt waerlyk niet geboren
Dan tot der Vlaemschen wreede straf!
pieter worst.
Al kwamen ze eens myn hanen rooven;
Voor Kaetje voed ik geene vrees,
Aen heure trouw mag ik gelooven,
Hoe ze ook den franschen min bewees.
lyntje,
(tot den aenschouwer.)
De straffe die wy moesten vreezen,
Verlengde niet ons bang verdriet;
Wil ons, mynheeren, gunstig wezen,
Ontzegt ons uw genade ook niet.
kaetje,
(insgelyks.)
Mogt u dit zwak gewrocht behagen,
Des schryvers wensch ware ook vervuld;
Een tweede stapje zal hy wagen,
Zoo gy zyn Mik-Mak heden duldt.
einde.
|
|