De verfranschte landmeisjes

Derde tooneel.

kaetje,

(alleen.)

Eindelyk is hy vertrokken - de hemel weet wat hy nog al niet zou gezeid hebben, had ik maer naer zynen praet willen luisteren.-Wel is waer voordezen hoorde ik hem geerne spreken, ik kon hem nog al wat lyden; maer nu, nu ik eens ondervonden heb wat onderscheid er tusschen zyne en Flips liefde is, mishaegt hy my in alles wat my voorheen in hem beviel; en, wat men nu ook zegge of niet, Flips blyf ik beminnen; geen andere zal ik ooit liefhebben. Myn oom moge vry er zich tegen verzetten als hy onze liefde eens te weten krygt; ik stoor my aen niets - Maer de tyd verloopt, mogelyk zal ik van daeg M^r Flips vroeger kunnen zien, gaen wy ons een weinig opschikken opdat hy my altoos even lief herzie.

O Flips! ik min u teder,
Myn' trouw blyft u gewyd.
Ja, spoedig zie 'k u weder,
Waer my uw' liefde beidt.
By u kan ik slechts leven
By u is beel myn hart;
Gy kunt my zielrust geven,
Te midden van de smart.

[p. 12]

(Zy wil vertrekken, Lyntje, met een pakje onder den arm komt snikkend, langs den regter kant van den aenschouwer op.)