Het vermakelyke minne-spel, of toneel der liefde

(ca. 1730)–Jakobus Rosseau– rechtenstatus


Zang. Stem: Loopt van hier klyn Venus Wigje. ZOu ik om een Vryster treuren, En steeds huilen kwyl en snot, En daarom myn reuzel scheuren? Wel dan waar ik wel een Zot, Neen, ô! neen 'k hou myn Peper staan, Zo als zy haar Safferaan. 'k Wil haar na het gat niet lopen, Gelyk menig Jonkman doet, Om nu dit dan dat te kopen, Noemen haar steeds hondje zoet, Neen, ô! neen 'k hou myn Peper staan, Zo als zy haar Safferaan.
[pagina 151]
't Tiktakbort en zulke zaken, Dat my wonder wel behaagd, En ook beter kan vermaken, Dan de alderschoonste Maagd, Ja, ô! ja 'k hou myn Peper staan, Zo als zy haar Safferaan. 'k Ga daar kan en glazen klappen, En blyf ik dus ongetroud, Zal myn wyf daar van niet snappen, Vat de wortel jong en oud, En houd steeds uwe Peper staan, Zo als zy haar Safferaan. Dat waar een Kwibus heel verblind, Die eer de Kroeg dan 't Trouwe mind.