|
| |
| |
| |
Hengelaars Zang.
Stem: Karlouis wil ons te lyf.
EEne Henglaar aan een Sloot,
Met zyn Hengeltuigje bloot,
Die aan hem voort heeft gevraagt.
Vrind hoe gaat het visschen aan?
Zeg hebt gy al wat gevaân,
Niet ontbloote, wagt tot strak.
Want ik weet ô! Hengelaar,
Eene Slootje dat is klaar,
| |
| |
Wis te vangen, zyt niet schuw.
Neemt uw Hengeltuichje meê,
'k Zalje brengen op die steê,
Zo je maar knaphandig vist.
Daar meê ging dien jonge Kwant,
Met dat Meisje door het Land,
Hy maakt voort zyn Hengel klaar,
Neemt een Wurm en ging daar,
Voort heel rads zyn gang,
't Zoete Meisje zag niet bang.
't Vissen dat ging na haar zin,
Riep t'za leg nu nog reis in,
| |
| |
Hy kreeg hoek en had een Vis.
Hier op sprak de jonge Maagd,
Vissertje dat my behaagd,
'k Zalje geeve ryklyk loon.
Hy van 't Visse reedlyk moe,
Ging meê na haar woning toe,
Deze wierde door de Trouw,
Met elkander Man en Vrouw,
En zy hield haar Vyver klaar.
|
|
Auteursrechtvrij