Het vermakelyke minne-spel, of toneel der liefde(ca. 1730)–Jakobus Rosseau– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 144] [p. 144] Schuw voor de Liefde. Stem: Liereboela. BLoet wat waar ik laast gebruit, Met mooi Elsje Rommelkruit, Die my stadig op wou stryen, Dat ik Baafje Bakermat, Alle avonden ging Vryen, Maar 't is logen dat je 't vat. Ik wil nooit en jonge Meid, 'k Heb daar keutel op gezeid, Nog veel min wil ik een ouwen, Al ging zy in 't wit Satyn, Weg ik heb de sjer van 't trouwen, Ik wil altyd Vryer zyn. Krygt gy al een jonge Maagd, Die nooit aan haar Ouders klaagd, Zy wil graag in huis regeren, En zoekt ook de broek aan 't lyf, Wie zou zulk een spel graag leeren, Neen ik zoek nooit na een wyf. [pagina 145] [p. 145] Krygt gy eene Maagd met geld, Gy werd dag en nagt gekweld, Zy zal uw gestaâg verwyten, 'k Heb u tot een Man gemaakt, Dus myn leven te verslyten, Heeft my nooit aan 't hert geraakt Neemt gy eene oude sloer, Zonder vrinden aan haar snoer, Yder lagt om uwe grillen, En men zegt dien jongen bloet, Zal zyn tyd gewis verspillen, Al is Besje nog zo goet. Schoon dat yder zo wat praat, Ik bemin den vryen staat, En geen Meid zal my verlokken, Ja al droeg zy een Bonnet, En wel drie paar Hoepel-Rokken, Ik ga graag alleen na bed. Is dees Jongman niet gezind Tot het Huw'lyk, laat hem lopen, En nooit vreugd voor smerte kopen, Tot dien Gek zyn doodkist vind. Vorige Volgende