Bekend terrein. Maar was hier werkelijk sprake van artistical enity? Was dat niet een te ruim begrip?
Hij las totdat een bominslag al het natuurschoon aan zijn oog onttrok. ‘...die wij thans meer dan ooit in een panisxxxpa vgexxxrecoxoxot ververgervvrxcohxts...’
Het gaf te denken. Het behelsde misschien een lang vermoed vermoeden, deze stoutmoedige afwijking van het oorspronkelijk. Gabriel, uitgedaagd, neemt het zwaard op - een strijdbaarheid die overduidelijk aansloot bij het sluitstuk van de hitparade waarin de ‘onheilstellende werkelijkheid van oorlog en vrede’ - een schildersknipoog naar de schrijver Tolstoy? - de jongeren gebracht had tot hun ‘grulijke visioen’. Terrble! Terrble! En in die visioen, daar stak niets goors, pervers, of ingeteerds in, dat moest de Nieuwe Wereld goed begrijpen!
O beste Gabriel this is terrble!
(Bladzij gescheurd uit de Geschiedenis der Nederlandse Schilderkunst).