Wordingen. Een cyclus van liefde en vertrouwen

[p. 240]

XII

Nu gaat de vorm ons begeven,
die bijna duizend jaar westersche zede omsloot,
door alle stormen van leven en dood
handhavende haar menigvuldig streven.

Wij weten niet wat haar zal gaan vervangen:
zal het slechter zijn of wel beter?
Onbruikbaar werd de oude waardemeter,
waar onze harten nog aan hangen,

en wat wij noemden vrijheid, gaat wellicht verloren.
Maar alle leven stijgt uit God,
rust in hem, draagt zijne livrei.
Iedere levensvorm heiligt Hij;
in elk kind wordt zijn beeltenis geboren
en Zijn hand kneedt elk levenslot.