Verzonken grenzen

[p. 41]

X

Als wij voelen in ons het weten stralen
van hoe menschheid te verlossen uit blinde
noodwendigheid, in haar de welgezinde
klare bewustheid te doen zegepralen, -

als onze liefde telkens komt neerdalen
naar 't veld der daden om haar prooi te binden
en mee te voeren, dan zal dood ons vinden
vol van den wijn, dien hij niet doet verschralen.

God groeit in ons: in u in mij in allen
naar mate wij ons moediger verheffen
ten strijd voor het bewuste menschheidsleven
en voor het aldoordringend welgevallen
der Liefde. - Welke schaduw kan nog treffen
wie deze gloeden voor zich uit ziet zweven?