Verzonken grenzen(1940)–Henriette Roland Holst-van der Schalk– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 34] [p. 34] III De nieuwe horizonnen vlogen open; ik zag de worstling-van-nu zich ontvouwen, ik zag de glorie der mannen en vrouwen in haar, maar enkel door den tijd omdropen niet door de eeuwigheid. Ik kon niet knoopen het nieuwe willen aan het oude schouwen, ik merkte niet d'oneindigheden blauwen boven 't getijde van mijn liefde en hopen. Maar nu is een nieuwe stem opgeklonken die zegt ‘Leven is drang omhoog, is 't worden van god in ons, en daartoe dient dit werk’; - ik drink als ik in lang niet heb gedronken en voel mij met een nieuwe kracht omgorden en weet te bouwen aan een nieuwe kerk. Vorige Volgende