Verworvenheden

[p. 43]

XXIV Kwatrijnen

I

Donkre wereld, wanneer wordt gij verlicht?
Wanneer verheldert, nacht, uw aangezicht?
En gij gekluisterd hart, wanneer zal wijken
de zwaarte, waar ge onder steunt en zwicht?

II

Ik zocht een klankbord en ik vond er geen.
De harten die ik aanriep, bleven steen.
Ik zoek niet meer; het roepen heb ik opgegeven
en wat ik zing is voor mij zelf alleen.

III

Gij zegt: ‘morgen maak ik een nieuw begin;
Op 't hoogste richt van morgen af 'k mijn zin.’
Gij dwaas! Een God heeft u vandaag gegeven;
morgen houdt hij misschien zijn gave in.

IV

Nogbloeit rond u de Liefde warm en rood;
de Arbeid voedt u met haar zuiver brood.
Wat hunkert ge naar 't andre wat zal komen?
Het andre is - de slooping en de dood.

V

Op onzichtbaren stroom ging overstag
een scheepje; onzichtbre vesting streek de vlag;
geen menschlijke oogen zagen 't, maar een vaalte
streek heen over den luisterrijken dag.