Vernieuwingen



[pagina 53]
XLIII O makkers die in uw sterke verbonden, strijdt tegen d'overmacht van 't kapitaal, - o vervalt zelf niet tot zijn lage zonden, leert uw gewetens niet spreken zijn taal! Denkt niet enkel aan 't loon, dat het moet stijgen, denkt aan uw menschenwaarde, dááraan 't meest; strijdt, o strijdt opdat lucht en ruimte krijge zich uit te leven in d'arbeid, de geest, die nu sterft, afgebonde' en ingeklemd. Ziet: dit is wat ge t'allerdiepst begeert, dit wil men in de gronden van uw wezen. Pas als die wil niet langer wordt geremd, zult ge worden, wat de beste' in u prezen, - pas als g' u zelven in uw arbeid eert.