Vernieuwingen

[p. 28]

XVIII

Ik zie hen zitten in hun kleine huizen
en om hen heen de dagelijksche sfeer
anders geworden. Ziet: een net van buizen
verbindt hen met die wereld, waar weleer

zij buiten lage' in een leegte, verlaten.
Door hunne hoofden gaat veel nieuw gerucht
maar dun en schril en het lijkt als vergaten
zij wat z'eens wiste', een woord zacht als de lucht

en sterker dan de ontembare golven.
Ik buig mij over hun hart, maar de geur
van arg'looze jeugd heeft het stof bedolven;

het stof der oude wegen maakt hen grauw,
en och, ook hun hart kreeg een grauwe kleur
dat eens glansde, zoo teeder en diep blauw.