Vernieuwingen

[p. 13]

III

O helle koninklijke zekerheid!
Achter ons verzonken de oceanen
der eeuwen; vóór ons ontrolden hun vanen
de tijden die wij waren toegewijd.
Boven de dagen welfde zich geen vraag;
geen twijfel rimpelde de klare stroomen
der gedachte; alles was - als in droomen
somtijds - doorzichtig; niets troebel, niets vaag.

O hart vol koninklijke zekerheid
waarmee we schreden tot de daad, waarmee
we monsterde' ons bezit van morgen, d'aarde,
en zagen naar den dag, als hij verglee
in nacht. Strak was hij geweest en wijd
en ons hart sterk en al ons doen vol waarde.