Uit de diepte

Tijdgedichten

[p. 81]

Avond

't Kindergelaat der volle maan, een wonder
van zilvren glans, die de lucht doorlacht,
drijft aan in 't westen, terwijl nog de onder-
zinkende zon met schitter-kleurenpracht

van vermillioen en roze rood der aarde
toezingt vervoerend afscheidslied.
O Schoonheid, die voor het eerst altijd ziet
elk levend hart, door niets geëvenaarde...

Het zijn de droomen Gods, die zoo verkonden
den oneindigen rijkdom van zijn geest;
zij worden tot een teeken ons gezonden,
dat ergens in het grenzeloos heelal
Englen inhalen met triomfgeschal
een ziel, die viert haar hoog verlossingsfeest.

Juli 1943