Tusschen tijd en eeuwigheid

[p. 67]

VII

Ik voel dat sterven naderkomt,
en voel mij nog zóó ver van u, God,
zoo verstrikt in de dingen der wereld.
Spreek tot mij, opdat haar geruisch verstomt.
Leid mijne voeten, die nog aarzIen, tot
de beemden, van uw dauw bepaereld.