Tusschen tijd en eeuwigheid

[p. 60]

II

De smadelijke geheimen,
uit de duistre sfeer van het bloed,
die schenen zoo lang niet te rijmen
met den geest van liefde en moed, -

de onzegbaar-bittere dingen,
die schuwen het licht van den dag, -
probeer niet, ze terug te dringen,
waar bewustzijn niet stralen mag.

Bouw om hen geen citadellen,
waar schildwachten gewapend vóór staan:
ze houden niet op u te kwellen,
als ge daar niet langs durft gaan.

Zet ze om tot barmhartigheden
voor iederen menschgenoot,
omdat iedere heeft geleden
dezelfde onrust en onvrede en
draagt in zijn gekneusde leden
de pijn van denzelfden nood.