Tusschen tijd en eeuwigheid

[p. 47]

XV

Zoo innig, vol en warm zijn deze dagen,
en al hun rijkheid komt van 't binnen-eigen:
een stroom van warmte stroomt door mij gestage:
't is of alle wezens daar deel aan krijgen.

Dingen, die lang als doode poppen lagen,
worden uit hun verstarring opgewekt:
liefde zaait vonken uit, liefde ontdekt
jonge neste' in de knoest der oude hagen.

Alle seizoenen komen in háár samen:
jong twijghout groent en er valt rijpe vrucht.
Liefde noemt hen allen met nieuwe namen:
zij roept z' en lokt ze en geen hunner vlucht.

Angsten en beklemmingen zijn geweken:
in vreugde en kracht staat de ziel opgericht,
haar diepe klove' en meest verborgen streken
baden in eene zee van licht.