Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 109]

Daarom denkt hij aan het toekomstige zonder vrees.

En hij ziet de komende dingen aan 't
verre verschiet als zwarte stippen dagen
en de schaduw van breede wiekslagen
reusachtig nader-komen over 't land
zonder dat zijn hart ook slechts één meer dan 't
gewende aantal slaat van gelijke slagen
zonder dat zijn sterk hart éénmaal het dragen
zwaar wordt van onzekerte of onbestand.

Gaat een koning, die 't hart kent van zijn volk
niet glimlachend tusschen hun dichte scharen
veilig door liefde voor kogel en dolk?
Zóó dreigen de dingen die langs hem gaan,
door den wijze gekend, met geen gevaren
en hij verheugt zich over hun bestaan.