Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 98]

Over het gelukzalig leven van den vrome.

[p. 99]

Waarin ik mij voorbereid, den wijze te volgen in zijn leven.

De tocht die mijn gedachten ondernamen
heeft ze geleid naar een gezegend land:
ik vond en volgde een pad en aan den rand
sta ik van het leven van den deugdzame.
Ik zie zijn hand'lingen den hoogen stand
van de begeerten in zijn hart beamen
en gedurige vreugd zijn dagen samenvoegen
tot een passend en schoon verband.

Zoo ik vermag, zijn leven op te richten
- als een kruisbeeld dat op een heuvel rijst
waar het wijd zichtbaar wordt naar alle zijden -
dan zullen zij die nad'ren hun gezichten
wenden van hem naar den weg dien hij wijst
en, òpgaande, om hun mensch-zijn zich verblijden.