Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 78]

Waarin ik wijsheid aanroep onze kracht te verhoogen.

Ik bid u dan Wijsheid in naam der velen
die naar u zoeken als ik zelve tracht
dat gij ons die leven iets zult meêdeelen
van wat gij wijzen die eens waren bracht,
opdat wij uw zachtheid door onze keelen
heenglijden voelen als een wijn wiens kracht
ons hart versterken zal in al de vele
gevaren, die 't van eigen zwakheid wacht.

Wij hebben u en hebben u weer niet:
ons denken beeft zooals handen die snoeren
't weerbarstig touw, dat hun telkens ontschiet;
de bewegingen van ons hart zijn een wind
die ons dàn afslaan en dàn naar u voeren:
leer ons de lijn, die ons vast aan u bindt.