Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 73]

Hoe de mensch een deel is van de overige natuur.

Zooals de aarde, door drang tot stijgen, hooge
geweldige bergen heeft voortgebracht
zoo is ontstaan het menschelijk geslacht
door dien wil der natuur en dat vermogen.
Want uit haar bassijnen die nooit verdrogen
schieten als stralen op de door haar kracht
gevoede enkel-dingen die haar macht
en glorie door hun eigen zijn verhoogen,

dan, ziende in haar de moeder-schoonheid schijnen
streven daarin te worden opgenomen
en weder-stroomen in die grootsche rust:
zoo is de mensch uit de natuur gekomen
erkent ze, voelt zich één met haar in zijne
gedachten, en leeft krachtig en gerust.