Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 50]

Over het samenstemmen van zachtheid met de geboden van den geest.

Want zachtheid is: onbewust altijd samen-
stemmen, uit intuïtie die niet kan falen,
met den wil, die zingend trekt door de zalen
der wereld, dragend verscheidene namen.
Ze speelt sourdine voor de onmuzikale
barsche geluiden, waardoor vaak zijn âamen
verstikt wordt, ze is de groote gemeenzame
van alle Wijsheid, aller Deugd egale.

Ze is een houding van den geest, zóó aanbidlijk
door gratie, dat daarin nooit gaat verloren
gelijk'nis van, waarnaar hij werd gemaakt.
Haar is geen wet, geen uitspraak onverbid'lijk,
wien zij geleidt, is bove' allen verkoren,
daar zelfs zijn dwalen nog aan waarheid raakt.