Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 35]

Over de kracht der kontemplatie tot het verkrijgen van erkenning.

Kontemplatie is een den geest onttrekken
en hebbe' onttrokken, met van den wil mede-
werken, aan 't vergende der schijnbaarheden,
om door strak aanzien de dingen te wekken
uit den schijndood van hun wezelijkheden.
Haar ooge', als van die liefde scherpt, ontdekken
't van oorsprong fijne in lang vergrofde trekken,
vinden stof tot blijheden en besteden

hun zienkracht schoon, aan verbinden en bouw.
Want van alle dinge' is hun goedheid 't wezen,
zonder welke ze niet bestaande waren,
haar saâmvoege uit verspreiïng is als lezen
langs stoppelvelde', en schoof van buigende aren
zaam'len, waar vlucht'ger gaan vertreden zou.