Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 34]

Hoe 't bewustzijn der eenheid de ziel verheft.

't Ligt essence in elk geluk: 't is 't zaad, -
bewust of onbewust, naar der ziel weze' en
hoogte van vorming, - waaruit komt gerezen
waardoor ze in schoonheid over de aarde gaat.
't Maakt 't mensche'-een rayonnant-rijkvoelend wezen
die met wijde oogen welheid drinkend staat,
en wie 't kon vatte' in machtige synthese
zou stralend werke' in gedachte' en in daad.

Maar de adem van onze onzuiverheden
troubleert en zou 't zeker gansch doen vervagen,
zoo 't niet belichaamd voor ons bleef bewaard;
en wie dit doen door 't dieper voelen dragen
den naam van dichters, en die 't blijvendst deden
zijn grootste gevers van geluk aan de aard.