Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 21]

Het dagen van de begeerte naar vrijheid der ziel.

Gaande eens in schemering en kontemplatie
ben ik gekomen waar verbreede straat
eerbiedig wijkt rond bronzen-betogaad
hoogrijzend beeld: domineerende statie
onbewogend dragend 't wetend gelaat
boven de menschen weg en geen relatie
meer voelend tusschen hen en zich: zij, natie
vergaande, en hij een die niet vergaat. -

Ik wilde dat ik zóó mijn ziel zag staan
in ruimte als van een groot plein omgeven
aldoor voelend haar heel eigen bestaan;
't wetend verscheiden van vergank'lijke
uitwendigheên, en 't haar voorbij-gaand leven
volgend met oogen, onaf hank'lijke.