Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 18]

Over vastheid zonder twijfelingen.

Zooals handen, bij onverwacht beroeren
trillende zoeken een verhaast heenkomen,
omdat ze zijn toevallig-saamgekomen,
en niet, machtig bevel, willig volvoeren, -
zóó ziele' ook, die in andre, klare stroomen
ze wanend zage', en, verwachtend toevoeren
van 't eige beeld, door vreemd beeld zich beloeren
ziend', opschrikke' angstig, droef als na mooi droomen.

Maar onze handen hebben niet getrild
en vast verbond gemaakt zonder verdragen,
omdat een machtiger 't zoo heeft gewild,
en toen elk onzer ziele' in de andre boog,
schrikte van beide geen want beide lagen
weerspiegeld lichter, in elkander's oog,