Portretten en verzen

[p. 29]

[Het wonder van het licht plant alle dagen]

Het wonder van het licht plant alle dagen
in 't hart van den winter zijn luister voort,
't zingt geluidloos een tooverwoord,
't omruischt ons met verstilde vleugelslagen.

Het licht is nu van elken aardschen troost
de louterste, heeld van d' eeuwge ongebroken
Goedheid, 't is ergens in Gods schoot ontloken
en stort zijn zegen uit over Gods kroost.

God bestemde het licht om alle dingen
met zijn glanzige stilte te doordringen,
te bloeien, lelie zonder wedergade
in alle tuinen van ruimte en tijd.

Over d' afgrond der eeuwe' in zijn genade
heeft God de schoonheid van het licht gespreid.