Portretten en verzen

[p. 9]

[Dagen zonder kroon zijn die van verwachten]

Dagen zonder kroon zijn die van verwachten
alleen. Van ij die droome' als van benauwde
geuren doortrokken heeft hun laat-berouwde
ledig vergeefs het beste deel der krachten
verteerd. Hoeveel ontroeringen zij brachten,
de ziel heeft niets daarvan overgehouden
dat wat herinring aan zengen en koude
en diep, beschaming over daadloos smachten.

Want het hunkren der ziel en niets dan lijden
laat al haar schoonst vermogen ongebruikt
en geeft van strijd de matheid, niet de vreugd;
en enkel liefde die tot daad ontluikt
beitelt in iedren dag den manlijk-blijden
leefspreuk, dien te herlezen 't hart verheugt.