De nieuwe geboort

[p. 117]

Gebroken kleuren
I

[p. 118]

I

Dingen worden en zijn terzelfder tijde;
zoo menschen ook: 't oud weze' en 't nieuwe dragen
zij beide in zich; botsing dier tweeën klagen
z' als zielstrijd uit, die thans velen doet lijden.

Maar in 't schrille licht van strijdvolle dagen
weigert het oog dit subtiele onderscheiden;
‘Sta hier, sta daar!’ klinkt het parool der tijden,
wee, wie het niet kunnen of wille' of wagen.

't Is wel: trekt lijnen zoo, stug en onsmijdig,
nooddoend tot strijd, maar ziet 't Leven daaronder
verschiete' in duizende gebroken kleuren.
En onze waarheid is geen waarheid zonder
't beeld van dit saamgestelde en tegenstrijdig'
dat eerst aandoenlijk maakt verblijde' en treuren.