De nieuwe geboort

[p. 87]

XI

O winter, zal niet anders dan
leed-heugnis van u overblijven,
en als de dorre vloek van een oud man
uw wee verluide' en daadloos henendrijven?

't Warm weefsel hoopt zich in de winkelkast,
de zwarte kolenstapels groeien;
een reuzenhand houdt z' aan den oorsprong vast
en verbiedt hun verborgen vuur te gloeien.

Drommen dwalen door d' avond-lichte stad,
met brandende oogen die nergens aan raken;
hun lange honger mag zich zat
snuiven aan geuren die hem feller maken.

Is tusschen deze en 't goede een streep,
een toovergrens getrokken door gedachten?
neen, zij verstarren voor den greep
van sterke, wreede, en zeer reëele machten