De nieuwe geboort

[p. 80]

IV

Wat ruischt ge boomen? Uw toppen beschrijven
eindeloos cirkels, zwiepende op en neer,
er is felle beweging in uw lijven,
zij werpen zich vooruit als in een meer
een zwemmer - kòmen ze vooruit? Ze blijven
gebonden; om vandaag en morgen weer
los te schieten in schijn en weg te drijven,
maar zich te wringe' in vruchteloos begeer.

Welk een zielsangst zou dat zijn te gelooven
dat al het woelen en onstuimig razen
waarvan de maatschappij bruist als een zee
ons terugbrengt, na wat onder en boven
op d'eigen plek; maar dit 's denken van dwazen:
zij zelf beweegt zich, en wij met haar mee.