De nieuwe geboort

[p. 78]

II

Bleek goud vloeit uit door de hemelsche streken,
er is een gloed onder hun blauwe kleur;
op aarde rijt door de gedweeë weeke
akker gemakkelijk de ploeg zijn scheur.
Komt deze zoele wind van lente spreken?
Is dit niet al haar gezegend gebeur?
Maar neen, zij is het niet, want nog ontbreken
lente's liefste boden, geluid en geur.

Zoo schijnt ons somtijds toe te zijn gekomen
de schoone wereld die we nog gaan winnen
en de ziel meent, dat zij een teeken zond.
Maar als we grijpen, voeren onze zinnen
niets mee: w'ontwaken uit voorbaarge droomen
zoet voor het hart, maar nog flauw in den mond,