De nieuwe geboort

[p. 63]

III

De lente bracht een warm inwendig beven:
zoet vleugel-kleppen eer de vlucht begint;
nog was het denken tot geen daad gerind
maar verwachting verhelderde mijn leven.

Rondom mij lage' als ik wachtend gezind
d'akkers gespreid ledig en onbeschreven
in schijn, maar die van binnen rijk, na even
zouden uitbreken in een groene tint.

Zóó lag het leven dat nu ging beginnen
nog gevouwen in de gedachte-sfeer
onberoerd van den fellen wind der daden,
en ik greep toe niet wetend welke schade
daar zou bedreigen: argeloos en teer
van hart, trad ik het harde strijdperk binnen.