De nieuwe geboort

[p. 50]

XV

Van af den gezegenden scheidings-dag
dat zooals een zwaard opflitst uit een scheede,
een waarheid, tot nu toe door ijdelheden
versluierd, naakt en blinkend voor mij lag;

dat ik erkende, en op eenmaal zag
- niet nog door betoog of bij 't licht der rede -
maar aan een uiterst beve' in alle leden
dat ik gedwaald had, en heel mijn gedrag;

dat alles in de wereld voor de ziel
wankelend werd, zoodat zij zag vol vreezen
hoe hoogte' en laagten door elkander vloten,
heb ik, laat dit mijd trots en blijdschap wezen,
niet ééns d'oogen gewend, nòch ze gesloten,
maar ben waarheid gevolgd, wat voor haar viel.