De nieuwe geboort

[p. 15]

IX

De muziek jaagt de zuchten naar omhoog
en wekt gekreun om de voorbije dingen
en weeft hun verlokkende schemeringen
die goed en kwaad onttrekken aan het oog;
tot jeugd, en al wat zich in haar bewoog
gelijkt een vroeg-verloren lievelinge
en de verkregenheden als geringe
dingen wegkruipen voor die schaduw hoog.

De steunsels zinken weg, de pijlers wijken
en de verlangende ziel geeft zich over
aan den weedom, die verraderlijk is;
gevoels-golven slaan hoog over de dijken
maken haar vol met onstuimig getoover;
van 't hernemen ligt alles ongewis.