In de webbe der tijden

[p. 99]

De laatste wake

De laatste aardsche wake
in den lauwen zomernacht
- twee soldaten houden de wacht -
voordat komt het groot ontslaken.
Buiten de sterrenpracht.

De laatste bittere uren. -
‘Ik wist dit, ik heb het verwacht’,
de lippen prevelen zacht.
Groot valle' op de grijze muren
de schaduwen van de wacht.

Brandt er licht in de cel bij de buren?
Donker en stil in den nacht
slapen rondom de landouwen.
Sterren seinen ‘hebt vertrouwen,
God houdt nog altijd de wacht.’

Hij steunt het hoofd in de handen.
Op de kleine tafel ligt
de brief dien hij schreef, toegevouwen;
hij maakte zoo juist hem dicht.
Men ziet in meer cellen nu branden
door de ramen, een weinig licht.

Vóór hem, een schoon verhaal
ligt, onzichtbaar opengeslagen,
- voorgoed valt het boek straks dicht.
Hij ziet de voorbije dagen,
beluistert hun lieflijk verhaal...

Hij ziet zich zelf, veilig geborgen
in een ruime woning vol zon;
't was dáár, dat zij leven begon,
- hoe leeg is zoo'n cel en kaal -
Rijk aan vreugd' is zijn jeugd, vrij van zorgen;

[p. 100]

 

Vader en moeder altijd

 

klaarstaand voor de kindren, de beide

 

zusse' en hij zelf. Zacht glijden

 

de jaren der kindsheid voorbij

 

 

 

naar de academie-jaren.

 

Het is of hij even glimlacht

 

bij het denken aan zijn wilde haren;

 

hoe lang geleên lijken die jaren...

 

-Kucht daar een soldaat van de wacht? -

 

 

 

Daarna is het schoonste gekomen:

 

in zijn leven kwam de vrouw,

 

dapper is zij en trouw,

 

doet nieuwe verschieten opdoemen...

 

 

 

- Zijn hart wordt aangedaan

 

door een groot verlangen te leven...

 

Toen d' aarde begon te beven

 

wees God een taak hem aan;

 

gaf die te vervullen hem kracht.

 

Hij voelt met rustig vertrouwen

 

‘'t Was goed zoo.’ Over de landouwen

 

wordt al ijler de sluier der nacht.

 

 

 

Dan rijst de dag jong en puur. -

 

 

 

De schoten zijn gevallen.

 

God helpe ons en hen allen

 

in ons leven en stervensuur

 

als de gouden sterren Vallen

 

en afgelost wordt de wacht.

 

 

 

1943