In de webbe der tijden



[pagina 73]
Avond 't Kinderplaat der volle maan, een wonder van zilvren glans, die de luchten doorlacht, drijft aan in 't westen, terwijl nog de onder zinkende zon met schitter-kleurenpracht van vermillioen en rozerood, der aarde toezingt vervoerend afscheidslied. O Schoonheid, die altijd voor 't eerste ziet elk levend hart, door niets geëvenaarde... Het zijn de droomen Gods, die zoo verkonden den oneindigen rijkdom van Zijnen geest; zij worden tot een teeken ons gezonden dat ergens in het grenzeloos heelal Englen inhalen met triomfgeschal een ziel, die viert haar hoog verlossingsfeest. 1943